Vijhestraat geeft lange historie prijs

Vijhestraat geeft lange historie prijs

Na aanvankelijk gemopper verloopt het archeologisch onderzoek aan de Vijhestraat in Harderwijk uiteindelijk toch naar volle tevredenheid. De opgravingen op dit perceel geven een beeld dat teruggaat tot aan de tiende eeuw.

De medewerkers van adviesbureau Raap kregen eerst slechts twee weken de tijd om in hoofdzaak alleen de bovenste laag af te graven. Vanwege het belang van de vondsten is deze periode verdubbeld en is een flink gedeelte van het terrein tot meer dan twee meter diep onderzocht. Dit heeft een scala aan vondsten opgeleverd. Aan de hand van oude kaarten bestond het vermoeden dat deze locatie tot aan de zeventiende eeuw een lege plek vormde. Nu is aan het licht gekomen dat akkerbouw, bewoning én bedrijvigheid elkaar al vanaf de tiende eeuw afwisselden. Uit deze vroege tijd dateren paalkuilen die onderdeel uitmaakten van bebouwing en scherven van kruikamforen en kannen van het Pingsdorf-aardewerk uit het Duitse Rijnland.

Boven deze onderste bodemlaag is een akkerpakket aangetroffen uit de periode 1200 tot 1225. De archeologen van Raap hebben twee jaar terug een zelfde laag gevonden tijdens onderzoek aan de belendende Bruggestraat. De daar blootgelegde grachten keren ook terug aan de Vijhestraat. Aan de straatzijde functioneerde zo’n dertiende-eeuwse gracht destijds als perceelscheiding tussen een karrenpad en de akker. Voor een gevonden waterput in de vorm van een uitgeholde boomstam geldt dezelfde tijdsdatering.

Uit de veertiende eeuw is een losstaande muur opgegraven die waarschijnlijk binnen een houten structuur stond. Projectleider Martin Schabbink spreekt het vermoeden uit dat het gaat om een brandmuur. “Het kan de basis zijn geweest van een gemetselde schoorsteen en het wijst zeker op het uitoefenen van een ambacht. In Zeeland is zo’n muur aangetroffen waarvan vast staat dat daar zout gewonnen werd door middel van turfverbranding.”